Ένοχες απολαύσεις – Μέρος #1

ΈΝΟΧΕΣ ΑΠΟΛΑΥΣΕΙΣ Νο 1 

Πέμπτη – μικρό Σάββατο, φίλοι μου και τα Σάββατα είναι για να τα ζούμε απολαυστικά. ΄Αρα οι Πέμπτες είναι οι μέρες για μικρές και ένοχες απολαύσεις. Τι όχι; Ε απο σήμερα είναι – το λέω εγώ.

Έλα, λοιπόν, μωράκι μου να μιλήσουμε για εκείνες τις μικρές, μυστικές απολαύσεις που κρύβουμε από τους περισσότερους και το παίζουμε κύρι@ με Κ κεφαλαίο, αλλά μέσα μας ξέρουμε ότι είναι αυτές που μας δίνουν την απόλυτη και αληθινή χαρά. 

Ωχ ωχ ωχ, ο υπότιτλος αυτού του ρημαδοάρθου, και ένοχες απολαύσεις που κάνουν την άγριας ομορφιάς ψυχούλα μας να σφύζει από τρελή ικανοποιηση.

Και μπαίνω στο ψητό, για να σε ρωτήσω κατάμουτρα: Δε σε ξεθεώνει αυτη η μυστικοπάθεια? Δεν είσαι εσύ που έγραψες στο κοινό τσατ με τα παιδιά ότι για βραδινο θα φας μια healthy σαλάτα ενώ ταυτόχρονα μπούκωνες την τριτη μπουκιά από το δεύτερο πιτόγυρο? 

Ε και λοιπόν;

Το παραδέχομαι – το έχω κάνει, όχι μία, όχι δύο αλλά πολλές φορές. Το έχω πει σε μαμά, αδερφή, φίλους, γκόμενους και όποιον άλλον μπορείς να φανταστείς (το μήνυμα το γράφω λιγιδιαμένα δάχτυλα και πάντα ενώ την επόμενη μέρα έχω αποφασίσει να ξεκινήσω διατροφή).

Και ρωτώ: γιατί έχουν τόσο μεγάλη σημασία αυτές οι απολαύσεις; Απλά επειδή, σε έναν κόσμο που συνεχώς μας λέει πώς να είμαστε, τι να κάνουμε, και πώς να συμπεριφερόμαστε, αυτές οι μικρές ατασθαλίες είναι η δική μας επανάσταση. Είναι οι στιγμές που αρνούμαστε να οριστούμε από τις προσδοκίες των άλλων, όπου βρίσκουμε χαρά και ευτυχία σε αυτά που πραγματικά αγαπάμε – ακόμη κι αν αυτό σημαίνει να απολαμβάνουμε τη μεγαλύτερη βρώσιμη “βρωμιά”, χωρίς καμία ενοχή.

Και τώρα, καθώς κολυμπάω στα νερά των early 30s μου, παρατηρώ με μεγάλο ενδιαφέρον πως αλλάζουν και οι ένοχες αυτές απολαύσεις. Από τις άγριες νύχτες έξω με φίλους, μετακόμισα στο να βρίσκω απόλαυση σε μια ήρεμη βραδιά τρώγοντας σαβούρες στον καναπέ μου.

Καταλήγω, κόσμε μου, πως χρειάζεται να αγκαλιάσουμε αυτές τις ένοχες στιγμές ως ζωτικά στοιχεία της επιβίωσής μας σε αυτόν τον κόσμο. Ας τις αναγνωρίσουμε όχι ως αδυναμίες, αλλά ως σημάδια της ανθρωπιάς μας, της μοναδικότητάς μας, και της ατελείωτης περιέργειάς μας να βρούμε χαρά στις πιο απροσδόκητες γωνιές της ζωής  και της καθημερινότητας. Και τελικά, ας θυμόμαστε: η αληθινή ευτυχία βρίσκεται στο να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς με τον εαυτό μας, απολαμβάνοντας την κάθε στιγμή. 

Απόψε, λοιπόν, βάλε πιτζάμες, παράγγειλε την πιο “απαγορευμένη” junkιά, ασε τη σάλτσα να τρέξει στο πηγούνι σου και αν δεν έχεις κανέναν εκεί δίπλα να στη γλείψει, κανε χάι φάιβ στον δονητή σου – θα μιλήσουμε μιάν άλλη Πέμπτη για αυτόν.

Thank me later, love.