08/11/2024
Life Stories

Δεν είμαι δέντρο

Woman Pinkmindset

Δεν είμαι δέντρο

Δευτέρα απόγευμα, είμαι έτοιμη να κλείσω τον υπολογιστή, βλέπω για μια ακόμα φορά τα email μου. Αποστολέας μια Ζωή, με μια πρόταση για δουλειά στο Στρασβούργο. δέντρο.

Το βιογραφικό μου είχε ξεμείνει στη βάση δεδομένων τους κατά τη διάρκεια της πενταετούς προσπάθειάς μου να βρω μια θέση σε έναν οργανισμό που για τα δικά μου δεδομένα ήταν κομμένος και ραμμένος πάνω μου.

Απάντησα η αλήθεια είναι, απλά για να δω τι ήταν αυτό που θα μου πρότειναν, με ενδιαφέρον τόσο χλιαρό για να μην πω ψυχρό σαν να μου μιλούσε εταιρία πώλησης ρεύματος. Οριακά σπαμ. Αλλά την έδωσα την ευκαιρία.

Δεν ήθελα γιατί ήμουν πολύ καλά, βελούδινα, χαλαρά και βολεμένα στη δουλειά μου. Είχα ωραίο κλίμα, αρκετά ικανοποιητικά χρήματα, δούλευα σχεδόν από το σπίτι, και άλλα πολλά. Αυτόματη αντίδραση το ευχαριστώ πολύ, θα σας απαντήσω όσο πιο σύντομα μπορώ.

Αυτόματες σκέψεις βροχή. Δεν είμαι για μετακινήσεις. Έχω άντρα, παιδί και μια πολύ καλή δουλειά. Παράλληλα τη δική μου εταιρία με 5 άτομα τότε, φίλους πολλούς, τη μαμά μου στα 70 μέτρα, τη γιαγιά μου σε άλλα 80 και το γραφείο μου όπου το θέλω εγώ, σπίτι, αλλού, στο υπόγειο της γιαγιάς μου.

Έχω το τέλειο comfort zone. Γιατί να σκεφτώ κάτι άλλο;;;;

Όμως ένα τόσο δα ερωτηματικό είχε μπει ήδη στο μυαλό μου. Ας πω ναι τουλάχιστον σε μια συνέντευξη. Σιγά μη με πάρουν. Σιγά…ε..και να με πάρουν, θα πάρω την ικανοποίηση ότι με πήραν και θα πω ευχαριστώ δεν θα πάρω εγώ. Και αυτό καλό είναι. Και κάπως έτσι είπα το πρώτο ναι.

Έχω ένα σημάδι ως οδηγό όταν ταλαντεύομαι. Βάζω τον δείκτη να κάνει βόλτες πάνω στο νύχι του αντίχειρα. Αν κυλάει χωρίς κώλυμα, είναι ναι. Αν κολλάει είναι όχι. Και με αυτό τον απλό τρόπο ξεμπλοκάρω και μη σου πω πως έχω πάρει τις πιο σοβαρές αποφάσεις της ζωής μου. Και πίστεψέ με δεν με έχει προδώσει ως τώρα.

Η συνέχεια είχε ένα ναι από τον οργανισμό γιατί φυσικά με πήραν. Και φυσικά εγώ μετά άρχισα τα κόλπα μου. Ευχαριστώ πολύ μα δεν είμαι τελικά σε θέση να αλλάξω χώρα, σπίτι, να φύγω από τη μαμά μου, να στερηθώ το έτοιμο φαγητό της τη μισή εβδομάδα, τα ποτά μου όταν το παιδί μου κοιμόταν στη γιαγιά και πόσα άλλα benefits της υπέροχα στρωμένης ζωής μου.

Βαριά πυροβολικά, άντρας και παιδί με πείθουν πως δεν είμαστε δέντρα. Και μπορούμε να ζήσουμε μιας σχολικής χρονιάς τρέλα. Και κάπως έτσι, ανακάλυψα τη ζωή στη Γαλλία, τα γαλλικά, τις γαλλίδες μαμάδες, έναν οργανισμό γεμάτο Έλληνες, πολλούς φίλους που η ζωή μου φύλαγε και ύπνο από τις 9 όταν το θέλω!

Μια άλλη ζωή που μετράει τον δεύτερό της χρόνο στα ξένα, απολαμβάνοντας το κάθε λεπτό, το κρύο και το κρασί και όχι μόνο…Ναι μου λείπουν όλα όσα άφησα, και η θάλασσα και ο ήλιος και το νησί μου. Αλλά…δέντρο δεν είμαι. Είμαι και είμαστε εδώ για να ζούμε εμπειρίες. Όσες πιο πολλές μαζέψουμε τόσο πιο κοντά στην ευτυχία είμαστε. Τόσες πιο πολλές θα έχουμε να μοιραζόμαστε με το μέλλον.

Για την ιστορία, σε εκείνο τον οργανισμό που επί 5 χρόνια κυνηγούσα ως ιδανικό για μένα με πήραν, μόνιμη κιολας, αλλά τρεις μέρες πριν προσπάθησα να με οραματιστώ να περπατώ στους δρόμους της Στοκχόλμης και ήταν αδύνατο. Είδα πάνω από 20 βιντεάκια στο YouTube μπας και τα καταφέρω, αλλά μάταιο. Το είναι μου αντιστεκόταν, το ίδιο και ο δείκτης μου. Και είχε δίκιο.

Όσο για τους φόβους, τους κατέγραψα όλους όταν σκεφτόμουν την απόφασή μου.

10 τουλάχιστον “μεγάλοι” φόβοι. Κανείς. Πουθενά. Αυτά τα παιχνίδια του μυαλού μπορούν να σε κρατήσουν αιχμάλωτο για πάντα. Γράψτους, διάβασέ τους, άκου τους για λίγο, δώσε τους τον χώρο που θέλουν και πέτα τους. Στην επόμενη πίστα έχει άλλους και πρέπει να κάνεις χώρο και γι’αυτούς.

Συμπέρασμα: Κάποιες φορές πρέπει να αφεθείς για να ανυψωθείς. Να καταλάβεις τι είναι για σένα και τι όχι. Και κάποιες άλλες απλά αλλάζεις το σύστημα αναφοράς, και από άνθρωπος της σταθερότητας και της βολής, γίνεσαι ταξιδευτής και ονειρευτής. Δέντρο δεν είσαι. Ότι θέλεις κάνεις.

Leave feedback about this

  • Quality
  • Price
  • Service

PROS

+
Add Field

CONS

+
Add Field
Choose Image
Choose Video