32 χωρίς παιδί: Πάμε πάλι
Οκ, ας τα πούμε στα ίσια. Είμαι 32, δεν έχω παιδί και δεν σκοπεύω να κάνω σύντομα. Και ξέρεις κάτι; Είμαι κουλ με αυτό. Ξέρω ότι η φάση μπορεί να έχει αλλάξει λίγο από το 1940, αλλά οι μπηχτές και τα σχόλια είναι ακόμα εδώ. Μπορεί να μην είμαστε “γεροντοκόρες” και “ξοφλημένοι“, αλλά η πίεση από συγγενείς και παλιές κυρίες στο χωριό είναι ακόμα εκεί.
Η πατριαρχία και τα στερεότυπα
Από μικρά μας έμαθαν ότι το ιδανικό είναι να παντρευτούμε και να κάνουμε παιδιά. Σαν να υπάρχει ένα αόρατο ρολόι που χτυπάει και σου λέει “Κάνε παιδιά τώρα!“. Όποιος κι αν είσαι, όποια κι αν είναι τα όνειρά σου, αν δεν έχεις παντρευτεί και δεν έχεις κάνει παιδιά μέχρι τα 30, κάτι δεν πάει καλά με σένα. Είσαι εκτός παιχνιδιού, “γεροντοκόρη” ή “ξοφλημένος“.
Οι επίμονες ερωτήσεις και οι κοινωνικές πιέσεις
Και το καλύτερο; Οι ερωτήσεις από συγγενείς και γνωστούς. “Εσύ πότε θα παντρευτείς; Πότε θα κάνεις παιδιά;” Κάθε φορά που πηγαίνεις σε οικογενειακή συγκέντρωση, είσαι το κεντρικό θέμα συζήτησης. Οι ματιές γεμάτες περιέργεια και λύπη, σαν να λες ότι η ζωή σου είναι λειψή χωρίς σύντροφο και παιδιά.
Η ελευθερία να επιλέξεις
Αλλά ας το πούμε ανοιχτά: Είναι η ζωή σου και έχεις το δικαίωμα να επιλέξεις πώς θα την ζήσεις. Δεν είμαστε υποχρεωμένοι να ακολουθούμε τα στερεότυπα που μας επιβάλλονται από την κοινωνία. Αν δεν θες να κάνεις παιδιά ή αν δεν είσαι έτοιμος/η ακόμα, αυτό είναι εντελώς δική σου απόφαση. Η ελευθερία να επιλέξεις είναι βασικό ανθρώπινο δικαίωμα και πρέπει να το υπερασπιστούμε.
Οι προσδοκίες και οι αλλαγές των καιρών
Ναι, τα πράγματα έχουν κάπως καλυτερέψει από το 1800.
Υπάρχουν περισσότεροι άνθρωποι που καταλαβαίνουν ότι δεν χρειάζεται να παντρευτείς και να κάνεις παιδιά για να είσαι ευτυχισμένος. Αλλά η πίεση παραμένει. Η κοινωνία έχει ακόμα προσδοκίες και πολλές φορές, αυτές οι προσδοκίες έρχονται από τις παλιότερες γενιές που μεγάλωσαν με συγκεκριμένα πρότυπα.
Η ζωή χωρίς παιδιά
Η ζωή χωρίς παιδιά, φίλε μου, μπορεί να είναι εξίσου γεμάτη και ικανοποιητική. Μπορείς να ακολουθήσεις τα όνειρά σου, να ταξιδέψεις, να εξελιχθείς επαγγελματικά, να απολαύσεις την ανεξαρτησία σου.
Δεν σημαίνει ότι δεν αγαπάς τα παιδιά ή ότι είσαι εγωιστής/τρια. Απλά έχεις διαφορετικές προτεραιότητες και αυτό είναι απόλυτα εντάξει.
Οι κοινωνικές αλλαγές και η αναγνώριση
Η κοινωνία αργά αλλά σταθερά αρχίζει να αναγνωρίζει ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι να ζήσεις μια ευτυχισμένη και ικανοποιητική ζωή. Δεν χρειάζεται να είσαι παντρεμένος/η με παιδιά για να είσαι “επιτυχημένος/η“. Η αξία σου δεν καθορίζεται από την οικογενειακή σου κατάσταση.
Η αντιμετώπιση των στερεοτύπων
Το να ζεις με την πίεση των κοινωνικών προσδοκιών μπορεί να είναι εξαντλητικό. Αλλά το σημαντικό είναι να θυμάσαι ότι η ζωή σου είναι δική σου και μόνο εσύ έχεις το δικαίωμα να αποφασίζεις πώς θα την ζήσεις. Μάθε να αγνοείς τα σχόλια και τις ματιές. Οι αποφάσεις σου είναι δικές σου και μόνο εσύ ξέρεις τι είναι καλύτερο για σένα.
Στην τελική, το να είσαι 32 χωρίς παιδί και χωρίς πλάνα για παιδί δεν είναι το τέλος του κόσμου. Είναι μια επιλογή που πρέπει να σέβονται όλοι. Η κοινωνία μπορεί να έχει τις προσδοκίες της, αλλά εσύ έχεις τη δική σου ζωή να ζήσεις.
Αγάπησε τις επιλογές σου, ζήσε τη ζωή σου με τον τρόπο που θέλεις και μην αφήνεις κανέναν να σε κάνει να νιώθεις άσχημα για αυτό. Στην τελική, είμαστε εδώ για να ζήσουμε τη ζωή μας με τον δικό μας μοναδικό τρόπο.
Leave feedback about this