Get in, loser – Καλωσόρισες στην εποχή του μηδενισμού

Get in, loser – Καλωσόρισες στην εποχή του μηδενισμού

Οι αυξανόμενες τιμές των κατοικιών, οι στασιμότητα των μισθών και οι λιγότερες ευκαιρίες μας έχουν αφήσει πολλούς από εμάς να αισθανόμαστε απογοητευμένοι. Αλλά είναι η πλήξη πραγματικά τόσο κακή;

Η Ελένη διαπίστωσε ότι τα χέρια της άρχισαν να την φαγουρίζουν. Επιθυμούσε ένα τσιγάρο, φανταζόμενη την τραχιά γεύση του καπνού στα χείλη της καθώς μια δίνη καπνού στριφογύριζε στον αέρα πάνω της. Έχοντας ξεκινήσει το κάπνισμα όταν ήταν 15 ετών, η Ελένη αποφάσισε να το κόψει μετά από μια δεκαετία, όταν η οικογένειά της άρχισε να ανησυχεί για την υγεία της.

Αλλά τώρα, στις αρχές των 30 της, αναζητά ξανά τo τσιγάρo.

Η Ελένη δυστυχώς δεν είναι μόνη στην απόφασή της να επιστρέψει στον καπνό. Τα ποσοστά καπνίσματος, που είχαν μειωθεί τις τελευταίες δύο δεκαετίες, έχουν αρχίσει να αυξάνονται ανησυχητικά τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Μια μελέτη διαπίστωσε ότι τα ποσοστά καπνίσματος μεταξύ των ηλικιών 18-34 έχουν αυξηθεί κατά 25% από το lockdown.

Ο προγνώστης τάσεων WGSN πιστεύει ότι μέχρι το 2025 η Γενιά Ζ θα αποτελείται από ‘νέους μηδενιστές’. Έχοντας μεγαλώσει στη σκιά πολλαπλών χρηματοπιστωτικών και γεωπολιτικών κρίσεων, προσκολλώνται στον κυνισμό και την απάθεια ως μηχανισμούς αντιμετώπισης. Εκτοπισμένοι από τους παραδοσιακούς δείκτες επιτυχίας (όπως η αγορά σπιτιού και αυτοκινήτου), ξοδεύουμε τα περιορισμένα διαθέσιμα εισοδήματά μας σε εμπειρίες, ηδονικές απολαύσεις ή – στην περίπτωση της Ελένης – στις κακές μας συνήθειες.

*Οι επιθυμία της για τσιγάρο ήρθε όταν απολύθηκε από τη δουλειά της. εποχή του μηδενισμού.

Δεν αποτελεί έκπληξη ότι τόσοι πολλοί έχουν υιοθετήσει αυτή τη στάση του ‘άντε, ό,τι να ‘ναι’. Μια απλή ματιά στην κατάσταση του κόσμου θα έκανε οποιονδήποτε να αισθάνεται σαν μηδενιστής, αλλά είναι η Γενιά Ζ που έχει πραγματικά πληγεί σκληρότερα. Οι τιμές των κατοικιών έχουν τριπλασιαστεί τα τελευταία 20 χρόνια, τα ενοίκια έχουν αυξηθεί κατά 7,8% τους τελευταίους 12 μήνες και ο πληθωρισμός ήταν υψηλότερος που έχει υπάρξει. Εν τω μεταξύ, η αύξηση των μισθών έχει ουσιαστικά σταματήσει. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα μια γενιά που αισθάνεται αποκλεισμένη.

Ιστορικά, η κοινωνία αγκαλιάζει τον μηδενισμό σε περιόδους δυσκολίας. Μειωμένη φροντίδα είναι ένας μηχανισμός αντιμετώπισης. Είναι σαφές ότι τα κοινωνικά συστήματα που λειτουργούσαν για τους baby boomers και η πίστη στην αξιοκρατία δεν είναι πραγματικά.

Είναι κάτι που η Κατερίνα, 32, έχει παρατηρήσει. Έχοντας εργαστεί σε ένα εταιρικό περιβάλλον στα 20 της, αποφάσισε να φύγει από τον ρόλο της και να ξεκινήσει τη δική της επιχείρηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. ‘Δούλευα μεταξύ 10 και 12 ωρών την ημέρα, κάθε μέρα όταν ξεκίνησα.’ εξηγεί. ‘Το απολάμβανα, αλλά ένιωσα ότι καιγόμουν.’ Η Κατερίνα ήξερε ότι κάτι έπρεπε να αλλάξει όταν πέρασε το μεγαλύτερο μέρος του 2021 σχεδόν κλινήρης. Τώρα δουλεύει μεταξύ δύο και τριών ωρών την ημέρα.’

Πολλοί ακολουθούν τα βήματα της Κατερίνας. Έχοντας παρακολουθήσει την άνοδο και την πτώση της κουλτούρας του βιαστικού, το εκκρεμές φαίνεται να έχει στραφεί προς την άλλη κατεύθυνση. Η έρευνα διαπίστωσε ότι τα δύο τρίτα των νέων 18-24 ετών είχαν ‘μειώσει τις επαγγελματικές τους φιλοδοξίες’, ενώ τα βίντεο με ετικέτα #lazygirljobs έχουν πάνω από 58 εκατομμύρια προβολές στο TikTok. Πολλοί από εμάς γινόμαστε λιγότερο ανταγωνιστικοί για τις καριέρες μας. εποχή του μηδενισμού.

Αυτή η διακριτή αλλαγή στις στάσεις και η μείωση της φιλοδοξίας συνδέεται με την πανδημία. Πολλοί άνθρωποι συνειδητοποίησαν ότι δουλεύουν σε δουλειές που είναι σχετικά χωρίς νόημα. Έχουμε αυτή την υπαρξιακή κρίση όπου οι άνθρωποι επαναξιολογούν το ψυχολογικό τους συμβόλαιο με τον χώρο εργασίας και συνειδητοποιούν ότι δεν είχαν μια καλή συμφωνία.

Και αυτή η αίσθηση της συνολικής ασημαντότητας μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην ευημερία μας. Εκτός από την συναισθηματική απάθεια, μπορεί να υπάρχουν και φυσικές επιπτώσεις στο σώμα. Μια μελέτη υποδηλώνει ότι ο μυοσκελετικός πόνος μπορεί να αναπτυχθεί σε εργαζόμενους που είναι δυσαρεστημένοι με τις καριέρες τους.

Όμως, πέρα από τις ανθυγιεινές συνήθειες, είναι πάντα τόσο κακό να έχουμε χαμηλές έως και καθόλου προσδοκίες – αυτό που ουσιαστικά υποστηρίζει ο μηδενισμός; Όχι σύμφωνα με τη συγγραφέα του βιβλίου “The Sunny Nihilist: How A Meaningless Life Can Make You Truly Happy“, που θεωρεί τον εαυτό της μηδενίστρια. εποχή του μηδενισμού.

Ο μηδενισμός μπορεί να μην είναι εγγενώς αρνητικός. Όταν τίποτα δεν σημαίνει τίποτα, μπορεί να οδηγήσει σε μια προσέγγιση ‘άντε, ό,τι να ‘ναι’, όπου δεν επιβαρυνόμαστε προσπαθώντας να βρούμε νόημα σε μια ζωή που είναι εγγενώς χωρίς νόημα.

Μια πιο ευχάριστη προσέγγιση στον μηδενισμό θα μπορούσε δυνητικά να προσφέρει οφέλη σε μια γενιά που έχει πληγεί σκληρά. ‘Όταν επιλέγεις να αποσυρθείς από τις ευρύτερες αφηγήσεις του νοήματος της ζωής, μπορείς να επικεντρωθείς στις μικρές απολαύσεις που προσφέρει η καθημερινότητα.

Και ενώ μια πιο αργή ζωή με μειωμένη εργασία πιθανότατα δεν θα είναι οικονομικά προσιτή για τους περισσότερους από εμάς σε αυτό το ταραχώδες οικονομικό κλίμα, ο μηδενισμός μπορεί να ωθήσει κοινωνικές αλλαγές.

‘Ο μηδενισμός μπορεί να δημιουργήσει μια κοινότητα που βλέπει τα πράγματα ολιστικά και επικεντρώνεται στη μεγαλύτερη εικόνα παρά στις ατομικές ελπίδες και όνειρα. ‘Η Gen Ζ δεν αντιμετωπίζει τα όνειρα που είχαν οι millennials. Αλλά αυτό σημαίνει ότι μπορούν να πιέσουν για μια οικονομία που ωφελεί περισσότερους ανθρώπους. Για παράδειγμα, για τη Gen Ζ, δεν είναι δύσκολο να σκεφτεί κανείς έναν κόσμο όπου κανείς δεν κατέχει το δικό του σπίτι.’

Στην ουσία, ο μηδενισμός είναι αυτό που του βάζεις – μπορείς να πέσεις στην απελπισία και τις ανθυγιεινές συνήθειες αντιμετώπισης, ή μπορείς να τον χρησιμοποιήσεις ως εργαλείο για να κάνεις τον κόσμο έναν καλύτερο, πιο άνετο μέρος. Ο μηδενισμός μας δίνει την ελευθερία να εκτιμήσουμε τη ζωή χωρίς τους περιορισμούς των προσδοκιών.

Είμαστε όλοι σε έναν βράχο που επιπλέει στο διάστημα και μια μέρα όλοι θα πεθάνουμε.

Αλλά αντί να το βλέπουμε αυτό ως καταθλιπτικό, πρέπει να το βλέπουμε ως απελευθερωτικό. Όταν δεν περιοριζόμαστε από το νόημα, νιώθουμε πιο ελεύθεροι.