Περίοδος μετά τα 30: Αγάπη, μίσος και επιβίωση Η περίοδος… Ξέρω, δεν είναι το πιο glamorous θέμα, αλλά είναι κάτι που κάθε γυναίκα ζει και αντιμετωπίζει. Και όσο μεγαλώνουμε, τόσο πιο πολύ καταλαβαίνουμε πόσο σημαντικό είναι να το συζητάμε ανοιχτά. Ας το πάρουμε από την αρχή. Η πρώτη φορά και οι αναμνήσεις Ποιος μπορεί να
Επανασύνδεση με τον Εαυτό μου Πάντα έλεγα πως η ζωή δεν σταματάει στα 30, απλά γίνεται πιο γευστική, σαν καλορυθμισμένη συνταγή που μόλις βρήκε το τέλειο μπαχαρικό. Έτσι, ένα μέρος της γοητείας των 30+ είναι να ανακαλύπτεις νέα χόμπι που ξαναφέρνουν φως στην καθημερινότητα. Να μιλήσουμε λοιπόν για το πώς το να ξεκινάς κάτι νέο
Ανταμώνοντας τον εαυτό στα τριάντα Ρε μάγκες, ξέρετε πώς είναι; Μπαίνεις στα τριάντα και κάτι και ξαφνικά το ένα μετά το άλλο, τα ερωτήματα σε βομβαρδίζουν. Ποιος είμαι; Τι έχω καταφέρει; Πού πάω; Κι αν πιστεύεις ότι είσαι ο μόνος που τα βράδια βυθίζεσαι σε αυτές τις σκέψεις, να ‘σαι σίγουρος πως δεν είσαι. Ψάχνοντας
Σεξ μετά τα 30: Εδώ μιλάμε για Αναβάθμιση Έλα ντε, ποιος είπε ότι μετά τα τριάντα τα πράγματα στο κρεβάτι παίρνουν κατηφόρα; Αντίθετα ρε φίλε, αρχίζεις και βρίσκεις τον ρυθμό σου, γίνεσαι πιο τολμηρός, πιο σίγουρος, και το μπαμπούμ, το σεξ απογειώνεται! Σεξ μετά τα 30. Τα 30 σου και το σεξ είναι μια γαμάτη
Ανάμεσα στα ελεύθερα πνεύματα Έχεις βρει το ταίρι σου, αλλά όλοι γύρω σου ακόμα δοκιμάζουν διάφορα cocktails συναισθημάτων. Τα Σαββατοκύριακα γεμάτα πάρτι και ανεμελιά μοιάζουν μακρινά, ενώ εσύ συζητάς για έπιπλα και διακοπές με την πεθερά. Τι γίνεται όταν οι υπόλοιποι γύρω σου βρίσκονται σε διαφορά “τάσης“; ελεύθερα πνεύματα. Στον ρυθμό της δέσμευσης Το να
Σαββατοκύριακα στα 30: Μια οδύσσεια ανάμεσα στη νιότη και τον καναπέ Ας μιλήσουμε για αυτό το δίλημμα που μας καταβάλλει κάθε Παρασκευή απόγευμα. Να το πάρουμε χαλαρά και να αφεθούμε στην αγκαλιά του καναπέ με σειρές και ποπ κορν, ή να βουτήξουμε στα νερά της νιότης και να βγούμε για παρτάρες και ξενύχτια; Σαββατοκύριακα στα
Δεν χωνεύω το γκόμενο της φίλης μου…ε και; Κοιτάξτε, φίλες και φίλοι, όλοι έχουμε βρεθεί στο σημείο που από μέσα μας ουρλιάζουμε “Δεν χωνεύω το γκόμενο της φίλης μου“. Ναι, το έχουμε πει, το έχουμε ακούσει, το έχουμε ζήσει. Είναι και εκείνο το ατελείωτο παιχνίδι του “σήμερα μαζί, αύριο χώρια” που μας φτάνει τοσο κοντα