Η ανθρώπινη πλευρά ενός CEO

Η ανθρώπινη πλευρά ενός CEO μέσα από τα μάτια του Coach

Όταν δουλεύεις ως coach με έναν CEO, το πιο σημαντικό που καταλαβαίνεις είναι ότι πίσω από το τιμόνι της ηγεσίας, κρύβεται ένας άνθρωπος με τις δικές του ανασφάλειες, φόβους και αμφιβολίες. Αν και η κοινωνία βλέπει τον CEO ως έναν άτομο με δύναμη και αλάνθαστη σκέψη, η αλήθεια είναι πολύ πιο σύνθετη. Οι CEOs συχνά νιώθουν την πίεση να είναι αδιάκοποι, να παίρνουν αποφάσεις που επηρεάζουν εκατοντάδες, ακόμα και χιλιάδες ανθρώπους, ενώ ταυτόχρονα πρέπει να φαίνονται ανίκητοι και σίγουροι.

Στην πραγματικότητα, όμως, η θέση αυτή έρχεται με μια αόρατη βαριά «σκιά»: την ανασφάλεια.

Όταν δουλεύω με έναν CEO, βλέπω ότι κάτω από το «σφιχτό» προσωπείο τους, υπάρχει μια ανάγκη να νιώσουν αποδεκτοί και ικανοί. Οι αμφιβολίες τους για τις αποφάσεις τους, ακόμα και για την ίδια τους την ικανότητα να ηγηθούν, είναι συχνά έντονες, αλλά δύσκολες να παραδεχτούν δημοσίως. Αυτές οι αμφιβολίες, που πολλές φορές συνοδεύονται από το αίσθημα του Imposter Syndrome — την πεποίθηση ότι δεν αξίζουν την επιτυχία τους — είναι σχεδόν κοινές, ανεξαρτήτως του πόσο επιτυχημένοι ή διάσημοι είναι.

Η «Αόρατη Μοναξιά» του CEO

Η μοναξιά είναι μια άλλη, συχνά αθέατη, πτυχή της θέσης του CEO. Αυτή η θέση τους καθιστά συχνά απομονωμένους, ειδικά όταν πρέπει να παίρνουν δύσκολες αποφάσεις που επηρεάζουν όλη την επιχείρηση ή το μέλλον της. Δεν είναι πάντα εύκολο για έναν CEO να μοιραστεί τις αμφιβολίες του με τους υπόλοιπους εργαζόμενους ή ακόμα και με άλλα μέλη του διοικητικού συμβουλίου, γιατί το να δείξεις αδυναμία μπορεί να θεωρηθεί επικίνδυνο. Όταν μιλάς με έναν CEO, καταλαβαίνεις ότι υπάρχει μια συνεχής πίεση για να παραμείνουν ισχυροί και αποφασιστικοί — αλλά αυτή η πίεση τους αφήνει ελάχιστο χώρο για να εκφράσουν τις ανθρώπινες αδυναμίες τους.

Και αυτή η μοναξιά είναι έντονη.

Αμφιβολίες και εσωτερικές συγκρούσεις

Το επόμενο στοιχείο που αναδύεται όταν δουλεύεις με έναν CEO είναι η σύγκρουση που βιώνουν μεταξύ των εσωτερικών τους προσδοκιών και της δημόσιας εικόνας που προβάλλουν. Ενώ η κοινωνία βλέπει τον CEO ως άτομο που «ξέρει πάντα τι να κάνει», στην πραγματικότητα, το αντίθετο ισχύει. Οι περισσότεροι CEOs παίρνουν κάθε απόφαση με αβεβαιότητα και με την αγωνία για το τι μπορεί να συμβεί αν κάτι πάει στραβά. Κάθε τους κίνηση αναλύεται και παρακολουθείται, και αυτή η πίεση τους κάνει να αμφιβάλλουν για την ίδια τους την ικανότητα να ανταπεξέλθουν.

Ένας CEO μπορεί να αισθάνεται συχνά ότι έχει να αντιμετωπίσει την αντίθεση ανάμεσα στην εικόνα του ισχυρού ηγέτη και τον άνθρωπο που φοβάται να αποτύχει. Αυτή η εσωτερική σύγκρουση είναι συνήθως «αόρατη» για τον έξω κόσμο, αλλά είναι ένα από τα πιο σημαντικά σημεία που χρειάζεται να χειριστεί ένας coach.

Το αίσθημα ευθύνης και η ασταμάτητη πίεση

Ακόμη κι όταν ένας CEO είναι απόλυτα σίγουρος για την απόφαση που παίρνει, η πίεση του να κρατήσει την επιχείρηση ζωντανή και να οδηγήσει τους ανθρώπους του με επιτυχία μπορεί να είναι ακατανίκητη. Το αίσθημα της ευθύνης είναι υπέρμετρο, και δεν είναι κάτι που μπορεί να μοιραστεί εύκολα με κανέναν. Το να μιλάς με έναν CEO και να τους βοηθάς να διαχειριστούν αυτή την πίεση, να συνειδητοποιήσουν ότι δεν είναι μόνοι, είναι μια εξαιρετικά σημαντική διαδικασία. Ο coach είναι εκεί για να βοηθήσει τον CEO να δει τις καταστάσεις από μια νέα οπτική, να κατανοήσει ότι το άγχος είναι φυσικό και να τον ενθαρρύνει να δει την αβεβαιότητα ως μέρος της ηγεσίας, όχι ως αδυναμία.

Ο Coach ως ψυχολογικός καθοδηγητής

Συχνά, όταν δουλεύεις με έναν CEO, καταλαβαίνεις ότι ο ρόλος σου δεν είναι μόνο να τον καθοδηγήσεις σε στρατηγικές αποφάσεις αλλά και να είσαι ψυχολογικός καθοδηγητής. Ο coach είναι το άτομο που επιτρέπει στον CEO να εκφράσει τις συναισθηματικές του δυσκολίες, χωρίς φόβο απόκρισης ή κριτικής. Δημιουργείται έτσι ένας χώρος, όπου ο CEO μπορεί να αναγνωρίσει την ανθρώπινη πλευρά του, χωρίς να φοβάται ότι αυτό θα επηρεάσει την επαγγελματική του εικόνα.

Η διαδικασία αυτή συνήθως περιλαμβάνει ερωτήσεις που ενθαρρύνουν τον CEO να αναστοχαστεί, να εκτιμήσει τις ανησυχίες του και να τις ενσωματώσει στη στρατηγική του χωρίς να παραβλέψει την ανάγκη για αυτοφροντίδα και συναισθηματική ισορροπία.

Εσύ έχεις “Ζηλέψει” ποτέ έναν CEO; Αν ναι, πώς το σκέφτεσαι;

Πολλοί από εμάς έχουμε αναρωτηθεί τι θα ήταν να είσαι CEO — να κατέχεις την εξουσία, να παίρνεις τις μεγάλες αποφάσεις και να βλέπεις την επιχείρηση να ανθίζει ή να αποτυγχάνει με το δικό σου χέρι. Υπάρχει μια σχεδόν ρομαντική αντίληψη ότι η θέση του CEO είναι το απόλυτο βήμα προς την επιτυχία.

Όμως, όταν μπαίνεις στη θέση του coach και δουλεύεις με έναν CEO, καταλαβαίνεις ότι αυτή η “ζηλια” δεν αφορά την εξουσία ή την αναγνώριση, αλλά τις αθέατες πλευρές του ρόλου: την προσωπική μοναξιά, τις ανασφάλειες και το συνεχιζόμενο άγχος που έρχονται με την ευθύνη του να καθοδηγείς μια ολόκληρη επιχείρηση.

Αν η θέση του CEO φαίνεται να προσφέρει δύναμη και ελευθερία, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι πίσω από αυτή τη δημόσια εικόνα, κρύβονται καθημερινά ψυχικά βάρη και προσωπικές μάχες που κανείς δεν βλέπει. Με αυτή τη νέα προοπτική, ίσως αρχίσουμε να κατανοούμε ότι το να ζηλεύεις έναν CEO δεν είναι τόσο θέμα επιθυμίας για την εξουσία, όσο για την κατανόηση της πραγματικής τους πραγματικότητας.