Έχω πάει. Μόνη μου.

Έχω πάει. Μόνη μου.

Σε έναν κόσμο που μοιάζει να τρέχει με 1000, να βρεις τον χρόνο να πατήσεις το pause και να περάσεις λίγο χρόνο μόνος σου, μπορεί να φαίνεται περισσότερο όνειρο παρά πραγματικότητα. Αλλά ας το πάρουμε από την αρχή. Όπως έλεγε ο Andrei Tarkovsky, το να μάθεις να αγαπάς τη μοναξιά δεν σημαίνει ότι είσαι μόνος. Αντίθετα, είναι μια ευκαιρία να συνδεθείς με τον πιο βασικό σύντροφο που έχεις: τον εαυτό σου.

Ας το ξεκαθαρίσουμε!

Το να περνάς χρόνο μόνος σου, να ταξιδεύεις μόνος σου, να εξερευνάς νέες εμπειρίες χωρίς την παρέα κάποιου άλλου, δεν είναι σύμπτωμα μοναξιάς. Είναι μια δήλωση ανεξαρτησίας, μια εξερεύνηση της ατομικότητάς σου και των ορίων σου. Είναι μια επίδειξη της δύναμης να βρίσκεις ευχαρίστηση και ευτυχία στη δική σου παρέα.

Πίσω στο 2017, πήρα τη γενναία τότε απόφαση να ταξιδέψω μόνη μου – με την πάρτη μου. Ήταν μια στιγμή που θυμίζει λίγο τις σκέψεις του Andrei Tarkovsky σχετικά με την αξία του να μένεις μόνος με τον εαυτό σου. Αυτή η ιδέα του να “αγαπάς την μοναξιά” και να βρίσκεσαι σε ειρήνη με την παρέα σου, δεν είχε αποκτήσει ποτέ περισσότερο νόημα από τότε.

Η πρόκληση της πρώτης ματιάς

Στην αρχή, η σκέψη του να βρίσκομαι μόνη σε έναν ξένο τόπο με έκανε να νιώθω αγχωμένη. Φοβόμουν τις σκέψεις και τις ματιές των ανθρώπων όταν θα με έβλεπαν να πίνω μόνη μου έναν καφέ ή να τρώω μόνη σε ένα εστιατόριο. Αλλά με το πέρασμα των ημερών, άρχισα να βιώνω την αλήθεια των λόγων του Tarkovsky: η μοναξιά δεν είναι συνώνυμο της μοναχικότητας, αλλά μια πύλη προς την αυτογνωσία.

Η επίγνωση της αυτοεκτίμησης

Μέσα από αυτή την εμπειρία, ανακάλυψα μια νέα πλευρά του εαυτού μου. Εκείνη που βρίσκει χαρά στην εξερεύνηση, που αναζητά εμπειρίες αντί για επιβεβαίωση, που απολαμβάνει την ησυχία όσο και τη φασαρία. Κατάλαβα ότι η καλύτερη παρέα που θα μπορούσα να έχω είναι ο εαυτός μου, αρκεί να μην φοβηθώ να βρεθώ σε έναν ήσυχο χώρο με τις σκέψεις μου.

Η αξία της μοναξιάς στην αυτοανακάλυψη

Αυτό το ταξίδι, μοναδικό και ανεπανάληπτο, με έκανε να εκτιμήσω την αξία του να είσαι πραγματικά μόνος. Όχι ως κάτι αποφευκτέο, αλλά ως μια ευκαιρία να επανασυνδεθείς με τον πιο βασικό σου φίλο: εσένα.

Και πως, όπως έλεγε ο Tarkovsky, το να μη βαριέσαι τον εαυτό σου είναι η αρχή μιας πορείας γεμάτης αυτοανακάλυψη και εσωτερική ειρήνη.