Τα πασχαλινά ντέρμπι ενοχών – Part 2

Η επιστροφή στο τραπέζι (ή μήπως όχι;)

Και φτάσαμε πάλι εδώ. Πάσχα, ήλιος, σουβλί, σαγανάκι ενοχών. ντέρμπι ενοχών.

Είπαμε πέρσι να το αλλάξουμε, να κάνουμε τις γιορτές λίγο πιο δικές μας, αλλά να ‘μαστε ξανά, με το βιος μας στον ώμο και τη φράση «να μην τους χαλάσουμε χατίρι» να βαράει μέσα στο κεφάλι σαν καμπάνα Μεγάλου Σαββάτου.

Η επανάληψη είναι της μαμάς τέχνη

Έχεις παρατηρήσει πώς κάθε Πάσχα είναι copy-paste; Ίδιο μέρος, ίδια καρέκλα, ίδιο στόρι από τον θείο Νίκο για το πώς έσωσε τη γιαγιά από το μαγκάλι στα ’60s. Και κάπου εκεί, ανάμεσα στο κοκορέτσι και την κουβέντα για “πόσο άλλαξες“, το déjà vu σε χτυπάει: πάλι εδώ, πάλι όλα ίδια, κι εσύ να κάνεις εσωτερική γιόγκα και αναπνοές για να αντέξεις.

Η νέα συνειδητοποίηση

Αλλά να σου πω κάτι; Φέτος ίσως είναι αλλιώς.

Όχι επειδή άλλαξαν οι άλλοι – δύσκολο. Αλλά επειδή ίσως άλλαξες εσύ. Ίσως φέτος, το δικό σου “ντέρμπι” δεν είναι ανάμεσα στο “να πάω ή να το σκάσω”, αλλά ανάμεσα στο “πώς θέλω εγώ να νιώθω;” και στο “τι περιμένουν οι άλλοι από μένα”.

Ίσως δεν φταίει το Πάσχα

Ίσως φταίει που τόσα χρόνια μαθαίνουμε να επιλέγουμε βάσει υποχρέωσης, όχι επιθυμίας. Πως όταν λέμε “όχι φέτος”, αυτομάτως μοιάζει σαν απόρριψη, σαν αχαριστία. Κι όμως, δεν είναι. Είναι φροντίδα. Για μας. Για τις ανάγκες μας. Για εκείνο το κομμάτι που λέει: “Θέλω κι εγώ να χαρώ. Να περάσω Πάσχα όπως μου ταιριάζει”.

Φέτος ακούς άλλες φωνές

Ίσως φέτος δεν σου φωνάζει η ενοχή τόσο δυνατά. Ίσως κάνει χώρο η ανάγκη σου για ηρεμία, για αληθινές στιγμές. Για ένα τραπέζι χωρίς πίεση, είτε είναι με φίλους, είτε μόνος σου, είτε στο βουνό ή στο νησί. Και ναι – οι γονείς και οι παππούδες μπορεί να είναι εκεί, και να τους αγαπάς, αλλά η αγάπη δεν μετριέται σε παρουσίες γύρω από τη σούβλα.

Το Πάσχα δεν είναι η τιμωρία σου

Μην κάνεις reset στα όρια σου για να “είσαι σωστός”. Το Πάσχα δεν είναι εξεταστική στις οικογενειακές σχέσεις. Είναι (ή τουλάχιστον θα έπρεπε να είναι) μία ανάσα. Μία ευκαιρία για σύνδεση. Κι αν αυτή η σύνδεση έρθει με ησυχία, με αλλαγή σκηνικού, ή απλώς με ένα “φέτος θα το κάνω αλλιώς“, τότε μπράβο σου. ντέρμπι ενοχών.

Φέτος, μην παίξεις ντέρμπι. Κάτσε στον πάγκο της ενοχής και δώσε ευκαιρία στην ελευθερία σου να παίξει μπάλα.

Καλό Πάσχα – όπως και να επιλέξεις να το περάσεις. Και μην ξεχνάς, φέτος προσπάθησε να επιλέξεις αυτό που θες πραγματικά.